برای نوشتن دنبال ایده نباشید. ایده بسراغ شما می آید.البته اگر شما نوشتن را آموخته باشید. یا بهتر بگویم اگر نویسنده شده باشید.
نویسندگی هم شاید مثل رنگ چشم است. مثل سلیقه آدم. مثل دو دانگ صدا یا مثل آدمی که می خندد. مثل احساس خوبی که یک کسی به آدم انتقال می دهد. چشم مشکی را شنیده ام با لنز رنگی می کنند. مثل موی خانم ها . سلیقه را هم دیده ام - عوض می کنند. با دو دانگ صدا هم خیلی ها می خوانند. اما احساس خوبی را که بعضی ها بما می دهند دیگران از بین می برند. نویسندگی دو دانگ صدا می خواهد و دو دانگ تمرین و پرورش. اما با این چهاردانگ هم نمی شود چشم آبی محشری شد. نمی شود بلوند جذابی در آمد. نمی شود خنده رو باقی ماند. می خواهم بگویم حیف آن چشم و ابروی مشکی نبود.
نویسندگی شش دانگ دارد. اگر شما قصد نویسنده شدن دارید باید بگردید دنبال آن دو دانگ گمشده. نه بدنبال ایده. ادامه
