Digital Cinema

از برادران لومیر و قبل و بعد آنها زیاد شنیده اید. تاریخچه سینما را نیز همه می دانند. این پدربزرگ سیاه و سفید که نمی توانست حرف بزند بچه هایی را تحویل ما داد که می توانند عربده هم بکشند.  و نوه های رنگارنگی که یک بعد جدید را  نیز به پرده دو بعدی سینما اضافه کردند. و این اختراع جادویی را با جادوی تروکاژهای خارق العاده کامل کردند. من از تکنیک - صنعت یا بدن سینما سخن میگویم و نه از هنر و در واقع روح آن. زیرا پدر و فرزند این بعد سینما را نمی توان بسادگی از یکدیگر متمایز کرد. در این بعد سینما هر کسی می تواند برای هیشه پدر – فرزند و یا ناپدری و فرزند خوانده باقی بماند.
داشتم راجع به بدن این کیماگر گران بها می گفتم که دارد جان می دهد و زمام امور را با همان روح به نبیره اش می سپارد. ویدیو که به دنیا آمد در تلویزیون خانه کرد. بعد آرام آرام به خانه ها آمد. کمی طول کشید تا اینکه VHS جای سوپر 8 را گرفت. اما Umatic  نتوانست جای 16 را بگیرد. سینمایی ها از اول هم تلویزیون را آدم حساب نمی کردند. کمی گذشت. این گذشت زمان کمی سریعتر از قدیم اتفاق افتاد.  VHS  مرد و   بتاکم محبوب هم.   دنیا را دیجیتال تسخیر می کند و همینطور راه می رود و بچه پس می اندازد. اما سینمایی ها باز هم با تلویزیونی ها قاطی نشدند که نشدند. 16 میلیمتری ها هم برای خودشان شروط و شروطی داشتند تا به طرف دیجیتال بروند. اینها که هم از آخور می خوردند و هم از توبره بالاخره تسخیر شدند و با ظهور HD  و  یکی دو تا K  جهیدن به این طرف.  برادران 16 که تا بود نصفی تلویزیونی و نصف دیگر سینمایی بودند. حالا دارند جان می گیرند. در واقع نرم افزارهای جدید و کامپیوتر جانشان را خریدند. حالا دنیا کوچک شد و جمعیعت زیاد. و خیلی ها خوراک می خواستند. و چه خوراکی بهتر از دیجیتال. که سهلالوصول تر و ارزانتر هم هست. اینطرفی ها انگار که افتاده باشند توی انبار گندم . مثل ... برنامه تولید کردند. آنطرفی ها اما هنوز کسرشان می شد. دیجیتال تولید می کردند و می کشیدند روی 35. تلویزیون تازه داشت به HD  فکر می کرد و 16 ای ها از آن عبور کرده  بودند. حالا حرف از RED  و K  بود و نرم افزارهای جادویی افتر افکت و فاینال کات و اوید و ...و سخت افزارهای گردن کلفت.
 
از طرف دیگر شرکت های بزرگ سینمایی فیلمشان را تبدیل میکنند به ویدیو. چون نوار فیلم بمرور از بین میرود. چون ِDVD  و BLURAY   را می شود میلیونی فروخت . چون روی شبکه می شود  Upload   و   Download  کرد. چون انباری از یک فیلم را می شود بروی هارد کامپیوتر یا یک سرور ذخیره کرد. شرکت های تولید کننده دوربین سینمایی دیگر رغبتی به تولید آنالوگ ندارند. شرکت بزرگ ARRI  پنچ سال است که ARRIFLEX  تولید نمی کند. این نوع دوربین ها تا 50%  ارزان شده اند. ویدیو پروکتورها پیشرفته تر شده اند. بعضی شان رزولوشن های بزرگ  4K   را پشتیبانی می کنند. تا 16 مترپهنا. 85% سینما های اروپا و آمریکا ویدیو پرژکتور هم دارند. همه شرکت های بزرگ لااقل یک دوربین سینمایی & ویدیویی  را تولید کرده اند که فرمت HD  برایشان مثل سوپر 8 در مقابل 35 است. خیلی وقت است که دیگر راش و کپی 0 رفته اند پی کارشان. مویلا حالا دیگر جزوه خاطرات  تدوینگران پدر است. همه اینها یعنی همانی که شما فکر می کنید. عصر جدیدی در تاریخ سینما و یا بهتر بگویم سینمای دیجیتال آغاز می شود.